به نقل از «مهر»

اشتباه بزرگ کی روش چه زمانی بود/ همه بروند او بازهم می ماند!

تاریخ انتشار: ۱۷ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۵۹۱۳۸

به گزارش خبرنگار مهر، تیم ملی فوتبال ایران در حالی به رؤیای صعود از مرحله گروهی جام جهانی ۲۰۲۲ دست پیدا نکرد که دو شکست مقابل انگلیس و آمریکا و یک پیروزی در تقابل با ولز را در گروه B این دوره از بازی‌ها برای خود ثبت کرد.

ملی پوشان فوتبال ایران در حالی در سومین حضور متوالی در جام جهانی باز هم در مرحله گروهی حذف شدند که کارلوس کی روش در هر سه حضور سکان هدایت این تیم را بر عهده داشت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

جلال چراغپور در گفتگو با خبرنگار مهر، با اشاره به نتایج این تیم عملکرد کی روش را به طور کامل مورد تحلیل قرار داد و مشکل موجود در تیم ملی را مدیریتی عنوان کرد که در پی می‌خوانید:

هیچ کس نوسان را کنترل نکرد

مربی پیشین تیم ملی فوتبال ایران ابتدای صحبت‌هایش را با اشاره به موضوعات حاشیه‌ای فوتبال به دلیل انتخاب دوباره مهدی تاج بر مسند ریاست و مسائل اجتماعی داخل کشور آغاز کرد و گفت: عملکرد تیم ملی فوتبال ایران دستخوش نوساناتی شد که هیچ یک از ارکان اجرایی در ساختمان فدراسیون و روی نیمکت نتوانست آن را کنترل کند. نتیجه نوسان‌ها هم از دست دادن مهمترین بازی در جام جهانی برای ایران بود. دیدار با انگلستان یکی از مهمترین بازی‌ها بود که از هر لحاظ روی روحیه و الگوهای فنی ما تأثیر عمیق گذاشت.

او افزود: نتیجه بازی با انگلیس تحت تأثیر اتفاقات اخلاقی بود اما نمی‌توان موضوعاتی که کاملاً فنی بود را به اتفاقات اجتماعی ربط داد.

فرمانده تیم ملی اشتباه مسلم کرد

«ناخدای کشتی فوتبال ایران در جام جهانی قطر اشتباه مسلم داشت». او با بیان این حمله گفت: قطعاً و حتماً مرحله اول اشتباهات فراوان فنی از سوی فرمانده تیم ملی بود. ناخدای کشتی تیم ملی کی روش بود. او اشتباهات زیاد، متوالی و مستمر در تمام نقاط زمین مسابقه داشت. این اشتباهات فقط اختصاص به کی روش نداشت بلکه در بازی‌های یک هشتم نهایی هم دیدم برخی مربیان اشتباهات فنی می‌کنند.

جملات کوبنده چراغپور در حمله به کی روش اینگونه ادامه پیدا کرد: هر مربی در انتخاب استراتژی در طول بازی و حتی ثانیه‌هایی که داخل رختکن حرف می‌زند و کنار زمین راه می‌رود مؤثر است. کوچک‌ترین اشتباه او اگر سریعاً برطرف نشود مانند کاروانی عمل می‌کند که هر چه جلوتر می‌رود گمراه‌تر می‌شود. در بازی اول قبل از سوت آغاز مسابقه گمراه بودیم. اما در ادامه به گمراهی مان با آن، تاکتیک‌های فنی اضافه شد. مقابل انگلیس حداقل ۴۵ دقیقه کامل اشتباه کردیم. اشتباه دویدیم، اشتباه فکر کردیم و اشتباه ادامه دادیم.

انگلیس از ایران وحشت داشت

تحلیل گر فوتبال ایران درباره باخت ۶ بر دو مقابل انگلیس تصریح کرد: آنها از ما کاملا می‌ترسیدند. همین وحشت هم باعث شد دو گل بزنیم و سه موقعیت گلزنی بالقوه داشته باشیم. فقط پشت آن سه موقعیت اراده‌ای ضعیف بود چون انتقال نکات فنی از کنار زمین به بازیکنان صفر بود.

عناصر بازی اشتباه بود

او درباره عملکرد بازیکنان تیم ملی ایران افزود: نکته دوم که باید به عنوان یک امر اساسی در کارنامه ضعیف ایران در جام جهانی در نظر گرفت، اصرار روی عناصر اشتباه بود. از دقیقه ۱۵ بازی با انگلیس فهمیدیم دفاع چپ بسیار آسیب پذیر است. شما به روند انتخاب بازیکنان جناح چپ توجه کنید که ۷ گزینه نظیر امید نورافکن، وحید امیری، صالح حردانی، جعفر سلمانی و … داشتیم اما رنگ آرامش ندیدیم. مشکل اساسی در دفاع چپ تنها اختصاص به این دوره نداشت بلکه بهترین مدافعان کناری ما مجتبی محرمی و جواد زرینچه و مجید نامجومطلق بودند که برای ایران خوش درخشیدند.

ببخشید فعل ماضی برای کی روش به کار بردم!

چراغپور درباره استراتژی‌های مشخص کارلوس کی روش یادآور شد: جالب است کی روش نزدیک به یک دهه سرمربی تیم ملی ایران بود اما به تنها چیزی که فکر نکرد فوتبال دو نفره است. ببخشید در جمله قبلی از فعل ماضی استفاده کردم چون فکر می‌کنم حتی اگر همه ما از ایران برویم کی روش همچنان می‌ماند! واقعاً درک نمی‌کنند مربی پراسم و رسمی مثل او چرا هرگز به فوتبال دونفره در جناحین فکر نمی‌کند.

کارشناس فوتبال ایران تاکید کرد: اشتباه عمیق‌تر او در این دوره، بی فکری درباره اتفاقات لحظه‌ای داخل میدان مسابقه بود. بازیکنان در هر سه بازی شدیدترین فشار فنی و روحی را تجربه کردند اما نیمکت ساکت بود.

ضعف عجیب جسمانی

چراغپور درباره وضعیت جسمانی بازیکنان تیم ملی ایران نیز نقد داشت و گفت: مورد سوم که بی سابقه بود ضعف آمادگی جسمانی در تیم ملی ایران بود. فکر می‌کنم دلیلش هم کامل نبودن تمرینات با همه نفرات و به تبع آن عدم آمادگی جسمانی بود. وقتی تیم ملی کامل شد فهمیدیم اصلاً کامل نبوده است.

او ادامه داد: سردار آزمون در دقیقه ۲۶ بازی با آمریکا عضلات هر دو پایش گرفت اما او را برای اینکه آبروی فنی تاکتیکی کادر فنی نرود در زمین ماند تا نیمه اول تمام شود. ما سال‌ها بود گرفتگی عضلات نداشتیم. خیلی از بازیکنان با عدم سلامت کامل بازی کردند که این به خاطر فصل زمانی غیرمرتبط با ادوار جام جهانی بود. سایر نتایج تیم‌های آسیایی من را بیشتر نگران کرد.

یک نفر شماره فدراسیون را بگیرد!

واقعاً در جام ملت‌ها با ژاپن، کره جنوبی، عربستان و استرالیا چه خواهیم کرد؟ دوست دارم همین الان تلفن را بردارم و به مسئولان فدراسیون زنگ بزنم که تکلیف تیم ملی را همین امشب مشخص کنید. واقعا یک نفر شماره فدراسیون را بگیرد و بگوید وقت تنگ است.

کی روش بماند یا نه؟

چراغپور درباره شروع دوباره بحث ماندن یا نماندن مرد پرتغالی روی نیمکت ایران تصریح کرد: ماندن یا نماندن کی روش درد نیست. او چه باشد چه نباشد بی برنامگی در درون فوتبال شکل گرفته است. آنچنان فقر بازیکن، باسواد فوتبالی گریبان ما را گرفته که حالا حالاها درگیرش خواهیم بود. من نمی دانم چطور می‌خواهیم پیچیدگی‌های حریف را در جام ملت‌ها تشخیص دهیم وقتی در ابتدایی‌ترین مسائل مشکل داریم. آمریکایی‌ها کاملاً واضح بود که حداقل شش ماه روی دفاع چپ ایران کار کرده بودند. آنها با سه نفر در آن جناح به دو بازیکن دفاعی ما فشار آوردند و آنقدر روی خواسته خود اصرار داشتند به گل رسیدند.

مربی پیشین تیم ملی ایران افزود: برایم قابل درک نیست که عملکرد سه به دو در چپ را رعایت نکردیم اما کی روش هم صدایش در نیامد. سیستم کوچک در فوتبال ما وجود ندارد. هر سیستم کلی مانند ۲-۴-۴ یا ۱-۳-۲-۴ و … به ۶ سیستم کوچک تقسیم می‌شوند که ما اصلاً بلد نیستیم.

آب از سرِ چشمه گِل شد!

او در پایان با ابراز تأسف از فقر تولید بازیکنی که فوتبال را درک کند گفت: آب از سر چشمه گل شده است. باید کارهای بزرگ زیر بنایی در این زمینه کرد. ما در کمیته آموزش مشکلات جدی داریم. جزوه‌هایی که آنجا می‌گویند اصلا با فوتبال روز دنیا خیلی فرق دارد. بهتر بگویم که دیگر اصلا آن مطالب ربطی به فوتبال نوین ندارد. باید مدرسان کاربلد و روز دنیا بیایند وگرنه مشکلات ریشه‌ای هرگز حل نخواهد شد. باید از کودکان ۱۰ ساله شروع کنیم و روی آنها سرمایه گذاری داشته باشیم.

کد خبر 5649663

منبع: مهر

کلیدواژه: جلال چراغپور تیم ملی فوتبال ایران فوتبال جام جهانی 2022 قطر کارلوس کی روش فدراسیون فوتبال ایران جام جهانی 2022 قطر تیم ملی فوتبال ایران فوتبال تیم فوتبال پرسپولیس کشتی آزاد کارلوس کی روش وزارت ورزش و جوانان تکواندو تیم ملی فوتبال ژاپن جام جهانی قطر تیم ملی فوتبال انگلیس کریستیانو رونالدو تیم ملی فوتبال پرتغال کشتی فرنگی فوتبال ایران تیم ملی ایران جام جهانی کی روش

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۵۹۱۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

«ناآگاهی» بزرگ‌ترین تهدید سلامت روان

شبنم کوهی روانشناس و عضو انجمن روان‌شناسی ایران در گفت‌وگو با  خبرنگار گروه سلامت خبرگزاری علم و فناوری آنا با بیان اینکه «ناآگاهی» بزرگترین تهدید سلامت روان خانواده‌هاست، گفت: اصلاً معنای همدلی را نمی فهمیم و باید آموزش های لازم را ببینیم و در کنار این آموزش، مشاوره داشته باشیم.

وی افزود: متاسفانه فکر نمی کنیم که برای ورود به جامعه و گذراندن هر کدام از مراحل زندگی  نیاز به آموزش داریم اما  ازدواج می کنیم. بدون آموزش،  بچه‌دار می‌شویم و بدون اینکه بدانیم در هر مرحله از رشد کودک ما چه تأثیری داریم. برای مثال مادر یا پدر کودک 5 ساله را دعوا می کنند در صورتی که اصلا نمی دانند کودک تا سن 6 سالگی قدرت تفکر منطقی ندارد. والدین منطقی دعوا می کنند که برای مثال چرا سس را روی مبل ریختی، در صورتی که کودک چیزی نمی بیند و فقط می بیند که نزدیک ترین آدم، او را دعوا می کند. بعدها که بزرگ می شود والدین می گویند نمی دانم چرا بچه ام به یک رابطه غلط چسبیده است؟ یا چرا فرزند من مسئولیت پذیر نیست؟ این‌ها به این علت است که اصلا آگاهی نداریم که باید با فرزندمان چطور رفتار کنیم.

وی در پاسخ به این سوال که باید برای رفع این ناآگاهی چه کرد و کجا این آگاهی به دست می آید، گفت: متاسفانه این روزها از هر کسی بپرسید برای بهبود رابطه باید چه کار کنید و یا برای فرزندپروری و ... چه کار کنیم همه صاحب نظر هستند. اما مسئله اصلی این است که آموزش حتما زیر نظر متخصص باشد تا ببینیم این همدلی که می‌گویند چیست.

کوهی افزود:  برای مثال  از هر کسی بپرسید، آیا تو انسان همدلی هستی، می‌گوید نقطه ضعف من این است که خیلی مهربان هستم و همه را درک می کنم. اما زمانی که وارد بطن زندگی این فرد می شوید، متوجه می شوید که این فرد نمی داند همدلی در عمل یعنی چه. زمانی که با بچه یا همسر دعوا می کنم، همدلی یعنی چی؟ خوب گوش دادن یعنی چه و .... این روزها اگر از همه بپرسید می گویند که من از صبح تا شب به حرف های فرزندم و همسرم گوش می دهم اما اگر از همسر و فرزند پرسیده بشود، چیز دیگری می گوید.

این روانشناس خانواده گفت: ما اصلا معنای همدلی را نمی فهمیم و باید آموزش های لازم را ببینیم و باید در کنار این آموزش، مشاوره داشته باشیم. آدم‌ها فکر می کنند مشاوره زمانی باید انجام شود که اتفاقی برای ما پیش آمده باشد. آن زمان واجب است اما قبل از اینکه پیش بیاید هم لازم است. مشاوره در واقع حکم پیشگیری دارد. 

وی با اشاره به  اهمیت نقش مشاوره فردی افزود: با آموزش، کتاب خواندن و دوره رفتن، آموزش زیرنظر متخصص یک پیش زمینه و همزبانی با دنیای  مفاهیم روان شناسی پیدا می کنیم. حالا در اتاق درمان (در خصوص نوجوان، همسر و فرزند) یاد می گیریم این مفاهیم را چطور اجرا کنیم.

کوهی با اشاره به نقش فضای مجازی و تاثیرپذیری خانواده ها گفت: یک زمانی که فضای مجازی نبود، آدم ها از خیلی چیزها خبر نداشتند و بنابراین سطح انتخاب ها، توقعات و انتظارات مشخص بود. مثلا شخصی که در روستا زندگی می کرد با توجه به سطح روستایی که در آن زندگی می کرد، آرزوها شکل می گرفت. اما امروز می بینیم آدم ها در آن سر دنیا چه طور زندگی می کنند، چه ارزشها و اهدافی دارند و این باعث می شود که ما دچار اضطراب شویم، احساس کنیم عقب هستیم. این مسئله دامن خانواده ها را می گیرد. 

وی عنوان کرد: ما زوجهایی را در اینستاگرام می‌بینیم که مدام در مسافرت و خوشگذرانی هستند، بعد ما می بینیم که ما درگیر مشکلات متعدد از جمله اقتصادی و ... فرزند و مشکلات آنها هستیم. یا مثلا همسرم هر روز من را سورپرایز نمی کند، با گل به خانه نمی آید. این باعث می شود که احساس کنیم یک جای کار می لنگد. دلیل این احساس واهی این است که درگیر فضای مجازی شده ایم. البته به خیال خودمان همه چیز را می بینیم. چون ما عادت داریم قشنگی هایمان را قاب کنیم. 
کوهی ادامه داد: بدیهی است ما دعوای آدم های مجازی را نمی بینیم. هیچ وقت زندگی نرمال و صورت بدون آرایش آنها را نمی بینیم. در اینجا آموزش های روان شناسی خیلی مهم‌تر می شود.

 این روانشناس خانواده افزود: مهمترین کار این است که آدم ها بدانند زندگی گاهی سختی هایی دارد و قرار است در سختی ها کنار هم باشیم. البته منظورم این نیست که اگر همسرتان شما را کتک زد و خشونت خانگی داشت و خیانت کرد باید تحمل کرد.  اما یک زندگی ممکن است دعواهای بدی داشته باشد و ممکن است فرزندتان مسیری را انتخاب می کند که شما اصلا دوست نداشتید که چنین انتخابی داشته باشد و ... اما این ها مسائلی است که در هر زندگی وجوددارد و باید بدانیم که آنها را باید حل کنیم، نه اینکه تحمل کنیم، یا رها کنیم یا نه اینکه با همسر و بچه دعوا کنیم، زیرا زندگی سختی هایی دارد که باید آنها را بپذیریم و سعی در  اصلاح آن داشته باشیم و خانواده را حفظ کنیم چرا که  این خانواده با دردها زیباست و گرنه در خوشی‌ها و مسافرت ها همه هستند. زمانی که شما واقعا یک دردی را دارید و با یک نفر سختی را پشت سر گذاشتید، آن آدم ارزشمند است و آن فرد به شما حس امنیت می دهد و حس خانواده را القا می کند.

وی در رابطه با بزرگترین خطری که روابط خانواده را تحت تأثیر قرار می دهد، گفت:  مهمترین دلیل به هم ریختن خانواده «خشم درمان نشده» است. زمانی که به عنوان همسر و فرزند با شما دعوا می کنم (خصوصا فرزندان در دوره نوجوانی) حتی اگر مسئله کوچک باشد، تأثیری که در من می گذارد بزرگ است. این خشم است که همه چیز را از جمله صمیمیت، رابطه جنسی، تفریح، خوشگذرانی و رابطه به عنوان یک نقطه امن برای همسر و فرزند را از بین می برد و نقطه شروع خیانت و سردی عاطفی در خانواده است. جایی که همه چیز تمام می شود.

وی در پاسخ به این سئوال که برای رفع این خشم چه باید کرد، گفت: اولا باید مهارت فردی به عنوان پذیرش و جداسازی افکار داشته باشیم که این ها مهارت های حوزه آگاهی و آموزش است و باید بدانیم که «رابطه» سختی های خودش را دارد و «خشم» جزئی از رابطه است، اما باید بدانم که چطور این خشم را در خودم و ذهن و رابطه حل کنم. 

کوهی افزود: بعد از اینکه فهمیدم چطور در خودم و ذهنم مشکل را حل کنم حالا باید یاد بگیرم چطور با همسر و  فرزندم حل کنم. نحوه «درست صحبت کردن» و «گوش دادن» یک مسئله بسیار مهم و بزرگ است و تکنیک های مختلف دارد. خوب گوش کردن ویژگی های مشخص دارد. گاهی اوقات به همسر خود می گوییم مشکل کجاست؟ تا صحبت می کنم شروع به حمله می کنیم. می گوید چرا می پرسی وقتی نمی خواهی بدانی. بعد اگر بپرسید می گوید من همیشه به همسرم گوش می دهم. اول باید یاد بگیریم و  بدانیم که در موقعیت چطور از آن استفاده کنیم. نحوه درست گفت‌وگو را بدانیم. 

 این روانشناس به یکی از بحران های خانواده های ایرانی اشاره کرد و گفت: بحران خانواده های ایرانی «آرزوهای از دست رفته والدین» است که می خواهند فرزندان آنها را دنبال کنند و حتی همسرانشان با ملاک های آنها زندگی کنند. تفکر سنتی که ما داریم این است که راه یکی است و آنچه من می دانم درست است. یک مقدار باید ذهن را باز کرد و اجازه بدهیم که آدم ها مسیر فردی و شکوفایی خودشان را داشته باشند.
والدین باید استعداد فرزند را بشناسند و اجازه بدهند به جای «کنترل گری» و «تسلط روی زندگی»، اضطراب را بپذیریم و کنترل را برداریم و اجازه بدهیم خانواده با وجودی که هر کدام مسیر خود را می روند، در کنار هم باشند. 

وی افزود: همه خانواده به «تراپی» احتیاج دارند. یک پدر و مادر شاد، خانواده شاد می سازند. یعنی هم باید فردی و هم به عنوان یک پدر و مادر و زوج سالم و هم به عنوان خانواده که تربیت مناسبی برای فرزند داشته باشید تا فرزند شما بتواند آدمی شاد و خوشحال رشد کند و مسئولیت پذیر باشد. تراپی در هر جنبه فردی، زوجی و خانواده خیلی مهم است و می تواند در تمام ابعاد (درآمد خانواده، سلامت فیزیکی و روان خانواده و ازدواج و شغل و آینده فرزند) تأثیرگذار باشد. 

انتهای پیام/